บล็อกนี้จะเกิดไม่ได้ถ้าไม่ได้รับน้ำใจของเพื่อนหมอแสงวรรณ์เชียงของที่เป็นธุระหาทัวร์ให้ได้ไปเที่ยวกัน อีกทั้งภาพถ่ายแทนความรู้สึกมากมายตามเรื่องเล่าก็ได้ทั้งหมอแสงวรรณ์ หมอสุทัศน์และน้องดาวช่วยกันสลับกันดกชัตเตอร์ สวยมั่งไม่สวยมั่งแล้วแต่ประสบการณ์การถ่ายภาพ แต่ที่สุดเรามีความสุข อิ่มเอมกับการได้ไปเที่ยวหลวงพระบาง จึงขอแบ่งความสู่ทุกท่านท่านได้แวะมาอ่านครับผม

วันเสาร์ที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

ก่อนเดินทาง

นานกว่าสองปีแล้ว ได้ฟังเพือนเล่าว่าไปมาสนุกประทับใจมาก ก็สนใจจึงชวนหมอแสงวรรณ์เพื่อนที่เชียงของเป็นสัตวแพทย์ด้วยกันว่าเราน่าจะหาเวลาไปบ้าง ลงทุนไปทำพาสปอตที่เชียงใหม่ ผ่านไปหนึ่งปีก็ยังไม่ได้ไปเพราะบริหารเวลาได้ไม่ลงตัว
จนมีอยู่ช่วงหนึ่งได้ไปเที่ยวเชียงคานกับหมอแสงวรรณ์ หมอทวีพงค์ หมอสุทัศน์ คุยกันว่าต้องหาเวลาไปให้ได้ในปี๒๕๑๓นี้  ประสานกันโดยตลอดกับหมอแสงวรรณ์ ซึ่งในช่วงแรกจะมีทีมปศุสัตว์จากเชียงใหม่จะรวมเป็นกรุ๊ปทัวร์ไปกัน  พอถึงเวลากรุ๊ปเชียงใหม่มีงานด่วน ผู้เขียนกับหมอแสงวรรณืจึงขอฝากตัวกับทัวร์อื่นที่กำลังจะไปจนได้ไปแน่นอน ๒๖ถึง ๒๙พฤศจิกายน ๒๕๕๖ ก้อจ่ายค่าทัวร์เรียบร้อย ๗๕๐๐ บาท ขาดตัวมัดจำก่อนสามพันซึ่งก็ไม่มีปัญหาชื่อว่าเชียงรายอาลีทัวร์ ฝากพาสปอตไปให้หมอแสงวรรณ์ดำเนินการให้ก่อน เรียบร้อยหลวงพระบางครับ
แล้วต่อไปมาพบกับบันทึกการเดินทางกันนะครับ