บล็อกนี้จะเกิดไม่ได้ถ้าไม่ได้รับน้ำใจของเพื่อนหมอแสงวรรณ์เชียงของที่เป็นธุระหาทัวร์ให้ได้ไปเที่ยวกัน อีกทั้งภาพถ่ายแทนความรู้สึกมากมายตามเรื่องเล่าก็ได้ทั้งหมอแสงวรรณ์ หมอสุทัศน์และน้องดาวช่วยกันสลับกันดกชัตเตอร์ สวยมั่งไม่สวยมั่งแล้วแต่ประสบการณ์การถ่ายภาพ แต่ที่สุดเรามีความสุข อิ่มเอมกับการได้ไปเที่ยวหลวงพระบาง จึงขอแบ่งความสู่ทุกท่านท่านได้แวะมาอ่านครับผม

วันอาทิตย์ที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

ของเขาดีจริงๆ

เรือพาเราจอดแวะบ้านช่างไหหลังจากออกจากหลวงพระบางขึ้นตามแม่น้ำโขงมาทางกลับเชียงของไม่นาน ที่นี่มีผ้าทอแบบต่างๆของชาวบ้านขายเป็นของฝากเกือบทุกหลังคาบ้านเลยครับ ที่เด็ดเขามีอุตสาหกรรมในครัวเรือน คือต้มเหล้าครับ เพื่อเป็นการพิสูจน์ผมกับหมอแสงวรรณ์ก็ชิมกันคนละกรึบ ทำเอาหน้าแดง เสียงดัง มาเลยที่เดียวครับ










อาหารอร่อยๆ ที่หลวงพระบาง

 ไก สาหร่ายแม่น้ำโขง ที่นำมาปรุงรส สำหรับย่างไฟอ่อนๆกิน
 ข้าว ปลา อาหาร(หนู)

 เห็ดโคน

ประเภทหัว หัวมัน ขิง พริกชี้ฟ้า
 ปลาคังปลากด ปลาแม่น้ำโขง
 ผัก
 ปลาอีกแล้ว
 ดอกลิ้นฟ้า  ฟัก ผลไม้พื้นเมือง บ่าขม
 ไก่ก็มีเป็นๆจะเอาไปเชือดหรือเลี้ยงทำพันธุ์ต่อก็ได้
 หนังควายที่นิยมนำมาทำหลามชนิดต่างๆ
 ปลา
 ข้าว ขนม ดอกไม้ไปวัด
 เนื้อฟาน
 ขนม ข้าวต้มหัวหงอก
 เจ้านี้มีตั้งแต่ในนา หนูนา จนถึงในสวน กล้วย

 มะละกอ ข้าวหลาม ไม้เกียะ หนูตากแห้ง เห็ด มะเขือเทศ
 อาหารท้องถิ่นเตา ใบยานาง ดอกลิ้นฟ้า
 ขนมจีน
 ลูกชิด
 อาหารสุกสาระพัดดูท่าทางน่ากิน

ยามเย็นไปชมอาทิตย์ตกที่วัดพูสี หลวงพระบาง


 จนไกล้ค่ำก้นำเรามาลงรถที่หน้าพิพิทภัณฑ์ เดินขึ้นพระธาตพูสี จุดชมวิวสวยๆ แนะนำจุดนี้เลยครับ "พระธาตุจอมสี" บนยอดเขาสูงสุดของพูสี สถานที่ท่องเที่ยที่นิยมมากที่สุดที่ไม่ควรพลาด "ไปเที่ยวหลวงพระบางแล้ว ไม่ได้ขึ้นพระธาตุจอมสีถือว่า ไปไม่ถึงหลวงพระบางครับ" นักท่องเที่ยวจำนวนมากขึ้นไปนั่งรอ นอนรอเพื่อชมความงามของพระอาทิตย์ตกดินที่จุดนี้ "พระธาตุจอมสี"

คนที่ไม่เคยไปอาจจะงงงง สงสัยนิดๆ กับการเขียนว่า  "พระธาตุจอมสี" บนยอดเขาสูงสุดของพูสี อธิบายอย่างนี้ครับว่า จุดที่เราขึ้นไปชมนี้เป็นภูเขาลูกเล็กๆที่อยู่กลางเมืองหลวงพระบาง ในหลวงพระบางไม่มีตึกสูง จะมีก็ยอดเขาพูสีนี้แหละครับที่สูงที่สุด ด้านบนจะมีพระธาตุตั้งอยู่ชื่อพระธาตุคือ "พระธาตุจอมสี" และตรงบริเวณจุดที่ตั้งพระธาตุนั้นเป็นจุดสูงสุดของภูเขาด้วย จะมีบริเวณที่สามารถมองวิวได้แบบพานอรามารอบทิศกันเลยทีเดียว มองเห็นเมืองหลวงพระบางสวยงามมาก และสวยที่สุดตอนพระอาทิตย์ตกดิน 



ยอดเขาพูสี เป็นยอดเขาที่มีความสูงประมาณ 150 เมตร ตั้งอยู่ใจกลางเมืองหลวงพระบาง เราสามารถเดินขึ้นไปบนยอดเขาพูสีได้ไม่ยากเพราะมีบันไดเป็นขั้นๆ รวม 328 ขั้นเท่านั้น(แต่ก็เหนื่อยนะ) เมื่อไปถึงด้านบน เราสามารถมองเห็นเมืองหลวงพระบาง และ เห็นแม่น้ำโขง และ แม่น้ำคานได้อย่างชัดเจน

แม้ว่าบางครั้งเราไม่เห็นดวงอาทิตย์ยามเย็น เพราะเมฆมาก แต่กระนั้นก็ตาม ช่วงเวลาที่งดงามมากที่สุด คือช่วงยามเย็น มีแสงแดดจะสาดส่องมายังที่พระธาตุให้เห็นเป็นสีทองเหลืองอร่ามตา เมื่อมาหลวงพระบางแล้วไม่อยากให้พลาดจุดนี้ เพื่อบันทึกความทรงจำที่สวยงามที่สุด เป็นภาพที่จะเล่าได้ว่าเรามาถึงหลวงพระบางแล้วอย่างแท้จริง 

ช่วงที่ผมขึ้นไปด้านบนเห็นนักท่องเที่ยวต่างชาติจำนวนมาก มานั่งรอนอนรอชมอความงามของวิวทิวทัศน์ยามพระอาทิตย์อัสดง ใครชอบถ่ายภาพยิ่งไม่ควรพลาด เพราช่างภาพหลายคนก็นิยมมาถ่ายภาพพระอาทิตย์ตกดินกันที่นี่ เสมือนที่นี่เป็นจุดนัดพบของเหล่านักท่องเที่ยวนานาชาติ ที่กระหายหาความงดงามของพระอาทิตย์ยามอัสดงอย่างแน่นหนาทีเดียว เลือกมุมถ่ายแล้วแบ่งปันคนอื่นด้วยแล้วกันนะครับ 


 คนขึ้นรอชมพระอาทิตย์ตกจำนวนมากหามุมว่างถ่ายไม่ค่อยจะได้นักต้องเบียดๆกัน


 สวยงามมากครับแต่ผมไม่ทนรอจนพระอาทิตย์ตกกลับลงมาเสียก่อนคิดว่าได้ภาพวิวของหลวงพระบางรอบๆพระธาตุก็พอใจแล้ว






 ตรงนี้ต้องรอเข้าคิวถ่ายกว่าจะได้มาต้องรีบเพื่อให้คนอื่นที่รออีก 
 คนรอมากมายจริงๆนั่งรอนอนรอ


 ฝรั่งรอชมความงามท้องฟ้ายามตะวันตกดิน

ไม่รอแล้วลงดีกว่า