บล็อกนี้จะเกิดไม่ได้ถ้าไม่ได้รับน้ำใจของเพื่อนหมอแสงวรรณ์เชียงของที่เป็นธุระหาทัวร์ให้ได้ไปเที่ยวกัน อีกทั้งภาพถ่ายแทนความรู้สึกมากมายตามเรื่องเล่าก็ได้ทั้งหมอแสงวรรณ์ หมอสุทัศน์และน้องดาวช่วยกันสลับกันดกชัตเตอร์ สวยมั่งไม่สวยมั่งแล้วแต่ประสบการณ์การถ่ายภาพ แต่ที่สุดเรามีความสุข อิ่มเอมกับการได้ไปเที่ยวหลวงพระบาง จึงขอแบ่งความสู่ทุกท่านท่านได้แวะมาอ่านครับผม

วันอังคารที่ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2556

ชีวิตบนเรือทัวร์ไปหลวงพระบาง

๒๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๖ ผมกับเพื่อนๆเดินทางไปหลวงพระบางกับคณะทัวร์คนแก่สนุกมากครับ เริ่มลงเรือจากเชียงของข้ามฟากไปแขวงบ่อแก้ว  จากนั้นต่อรถโดยสารสองแถว ไปขึ้นเรือสำราญของบริษัททัวร์ของประเทศลาว  จากนั้นชีวิตบนเรือสำราญแบบ สปป.ลาว นานเกือบเต็มวันก็เริ่มขึ้น จากแขวงบ่อแก้วล่องแม่น้ำโขงไปจนถึงหลวงพระบาง  วิวสองฝั่งสวยงามเป็นธรรมชาติ  เบื่อชมวิวก้อมาร้องเพลงเต้นรำกับป้าๆลุงๆที่ร้องเพลงได้เก่งสนุกสนานมากครับ
ผมกับเพื่อนๆ หมอแสงวรรณ์ น้องดาว

หมอสุทัศน์ แฟนของน้องดาว

ขึ้นสองแถวของ สปป.ลาว

สภาพถนนในแขวงบ่อแก้ว


ถึงท่าน้ำของแขวงบ่อแก้ว

ได้ที่นั่งแล้วครับ

น้องอังสาวน้อยไกด์สาวที่เป็นกันเองกับทุกคน

ผมกับน้องดาวออกโรงร้องคาราโอเกะเรียกแขก

ชื่อดาวแต่ร้องเพลงจันทร์

สมาชิกเริ่มขยับมาหาไมค์บ้างแล้ว

ผมต้องเพลงกำเมืองจรัล มโนเพชร


ตั้งใจร้องมากๆ

คุณลุงมาแ่ย่งไมค์ไปแล้วครับ

มีนักร้องตัวจริงมาแล้ว

นักร้องตัวจริง

่ว่าง กิน กิน

หางเครื่องสิครับเพลงมันนี่ครับ

ไร้คำบรรยาย

อยู่นิ่งๆเป็นสับประหงก

ขาใหญ่ชดเหล้าก่อนใครเรามองด้วยสายตาอิจฉา

เพิ่มคำอธิบายภาพ

ใจเย็นๆรอไกล้ค่ำเราค่อยชดเบียรแก้เมาเรือ


นี่ไงเวลาของเรา

กำลังได้ที่เรือถึงท่าเมืองหลวงพระบางชะแล้ว



ถึงแล้วครับหลวงพระบาง

เดินขึ้นแผ่นดินหลวงพระบาง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น